Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015
Τα δάκρυα κυλούσαν ασυγκράτητα όταν ο Χάϊντς Κούνιο, προσκεκλημένος στο 7ο Λύκειο Θεσσαλονίκης για να συμμετάσχει στον εορτασμό για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, μπήκε στην κατάμεστη αίθουσα. Όλοι οι μαθητές του σχολείου, συγκεντρωμένοι στην αίθουσα εκδηλώσεων, τον περίμεναν υπομονετικά να έρθει και μόλις άνοιξε η πόρτα σηκώθηκαν όρθιοι και τον χειροκρότησαν παρατεταμένα.
Το ίδιο συνέβη λίγα λεπτά αργότερα όταν έφτασε και ο δεύτερος προσκεκλημένος, ο κ. Στάθης Χαϊτίδης, μικρό παιδί 8 ετών κατά τη διάρκεια της κατοχής από το χωριό Πύργοι Κοζάνης. Ο κ. Χαϊτίδης βίωσε την φρίκη όταν οι Γερμανοί, κατά τη διάρκεια της κατοχής της Ελλάδας, τουφέκισαν 120 άνδρες του χωριού του στο Βέρμιο και έκαψαν όλο το χωριό μαζί με τους 350 κατοίκους του. Ο ίδιος διασώθηκε χάρη στην επιμονή του πατέρα του, που είχε 5 παιδιά, να πάρει ένα από τα παιδιά του μαζί στο βουνό όπου πολεμούσε με τους αντάρτες, κι έτυχε να διαλέξει τον μικρό Στάθη. Όταν γύρισε στο χωριό αντίκρισε την Κόλαση… Μεγάλωσε με τους θείους του, που αργότερα τους αναγνώριζε ως γονείς του. Χάρη σε μια κουβέντα του πατέρα του, όταν ήταν μικρός, ότι «μόνο η γνώση μας οδηγεί στην αλήθεια», έβαλε σκοπό της ζωής του να σπουδάσει και σε ηλικία 11 ετών παρακολούθησε την Α δημοτικού, για να σπουδάσει αργότερα, δουλεύοντας συγχρόνως, στη Γερμανία.
Οι μαθητές της Α λυκείου της περσινής χρονιάς του σχολείου αυτού, με την καθοδήγηση των δασκάλων τους Κατερίνας Εφραιμίδου και Βασίλη Παπαγεωργίου, δούλεψαν πάνω σε ένα project υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με το Ολοκαύτωμα. Στο project αυτό συνεργάστηκαν και κινηματογράφησαν τον κ. Χάϊντς Κούνιο δημιουργώντας ένα άρτιο και εξαιρετικά ενδιαφέρον και συγκινητικό video που κατέκτησε το βραβείο του Υπουργείου Παιδείας. Τα παιδιά επιβραβεύτηκαν με την συμμετοχή τους σε ένα ταξίδι στην Κρακοβία και επίσκεψη στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ¶ουσβιτς και Μπίρκενάου. Αποτέλεσμα ήταν το τελικό τους βίντεο με τίτλο «Ταξίδι στο ¶ουσβιτς».
Με αυτά τα βιώματα λοιπόν μαθητές και καθηγητές αποφάσισαν να αφιερώσουν την φετινή τους γιορτή για την Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, για άλλη μια φορά στο Ολοκαύτωμα και στην κατοχή προσκαλώντας τους δυο επιζώντες.
Η εκδήλωση ήταν συνταρακτική. Οι μαθητές έθεσαν καίριες ερωτήσεις που απάντησαν οι δυο προσκεκλημένοι ο καθένας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Εντύπωση έκανε η κοινή τους άποψη στην ερώτηση αν μισούν τους Γερμανούς και να μπορούν να συγχωρήσουν. Και οι δυο, με ιδιαίτερη ευαισθησία, εξέφρασαν την ίδια άποψη, ότι το μίσος μας κάνει να γίνουμε ίδιοι με τους θύτες, όχι δεν μισούμε, δεν βοηθάει. Δεν μπορείς να ξεχάσεις, αλλά μπορείς να συγχωρήσεις την αφέλεια και την άγνοια ενός λαού που άφησε να αντρωθεί ο φασισμός στη χώρα τους. Και οι δυο με τη στάση ζωής τους κηρύσσουν την αγάπη για την ελευθερία και την δημοκρατία, την συνεχή μάχη για την διατήρηση των δυο αυτών αγαθών και τη συνεχή μάχη κατά του φασισμού και της ακροδεξιάς.
Χαρακτηριστικό ήταν το σχόλιο του διευθυντή του σχολείου, θεολόγου καθηγητή κ. Γρηγόρη Μαυροκωστίδη, ότι η εκδήλωση αυτή ήταν το καλύτερο μάθημα που παρακολούθησαν μαθητές και δάσκαλοι. Στην εισαγωγή του τόνισε ότι η εκδήλωση αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην αντιρατσιστική εκπαίδευση και στη ζωή της πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης, η οποία πρέπει να πάψει να είναι πια μια πόλη των φαντασμάτων.
Παρών ήταν και ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων κ. Γιώργος Καλαντζής, ο οποίος εντυπωσιασμένος και αυτός, δήλωσε, απευθυνόμενος στους νεοπιλεγέντες μαθητές ως σημαιοφόρο και παραστάτες, ότι το σχολείο αυτό, με την απόφασή του να αφιερώσει τη γιορτή του στο θέμα του Ολοκαυτώματος, είναι χώρος τιμής για τη σημαία μας. Ακόμα δήλωσε ότι ο Ελληνικός Εβραϊσμός είναι αναπόσπαστο μέρος της Ιστορίας της Ελλάδας. «Τιμούμε τον Ελληνικό Εβραϊσμό ως αναπόσπαστο μέρος του γένους μας», ανέφερε χαρακτηριστικά κλείνοντας το χαιρετισμό του.
Θα πρέπει να κλίνουμε με σεβασμό το κεφάλι πρώτα στους καλεσμένους, αλλά και στους δασκάλους και του μαθητές αυτού του σχολείου. Ειναι οι δάσκαλοι που εμπνέουν τα παιδιά και που τα ωθούν να πετύχουν θαύματα. Αυτό το σχολείο, αυτοί οι δάσκαλοι, αυτοί οι μαθητές αξίζουν πολύ περισσότερο από συγχαρητήρια! Μπορεί να γίνουν η αιτία και το παράδειγμα για να αλλάξει η κοινωνία μας προς το καλύτερο.
Θεσσαλονίκη
23/10/15
Χέλλα Κούνιο – Ματαλών