ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
29/11/2012
18:30-21:30
Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης
Πριν από το 1912 η Θεσσαλονίκη ήταν όχι μόνο το δεύτερο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και η μοναδική πόλη της Αυτοκρατορίας όπου οι Εβραίοι κάτοικοι αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού.
Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και η ενσωμάτωση της πόλης στον ελληνικό εθνικό κορμό ως αποτέλεσμα των Βαλκανικών Πολέμων σηματοδότησε την απαρχή μίας νέας περιόδου για την εβραϊκή κοινότητα της μακεδονικής πρωτεύουσας. Με δεδομένη την ισχυρή πληθυσμιακή τους παρουσία, οι Εβραίοι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης θα αναδεικνύονταν καθ’ όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου σε σημαντικό παράγοντα της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής της πόλης. Την περίοδο της ακμής έμελλε να διακόψει βίαια ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, καθώς η κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής θα συνδυαζόταν πολύ σύντομα με την εξόντωση του συνόλου σχεδόν του εβραϊκού πληθυσμού της, ο οποίος οδηγήθηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η ημερίδα σκοπό έχει να αναδείξει την πολύπλευρη συνεισφορά της εβραϊκής κοινότητας της πόλης από το 1912 έως το 1941. Ειδική αναφορά θα γίνει στις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Περισσότερες πληροφορίες για την ημερίδα